Divitiae est germanitatis stupris volutatus

546 est germanitatis stupris volutatus divitiisUnum emporium nuntiavit maiorem multitudinem hominum sensum et propositum invenire in vita sua in mantra "Emo, ergo sum". Faceta ista in notissima philosophica sententia detorquere cognosces : " Cogito, ergo sum." Sed nostra cultura consumendi non eget pluribus possessionibus emptis. Nostra cultura indiget veritas evangelica, quae Dei revelatio est: Ego sum qui sum; quam ob rem hic es tu! Sicut multi hodie, dives iuvenis princeps Marci idem est cum suis possessionibus et divitiis. Deceptus est in cogitando, suam bene esse hic et nunc in divitiis corporis firmari et bonis operibus vitam aeternam praestari.

Dives interrogavit Iesum quid sibi faciendum esset ut vitam aeternam possideret. « Unum a te deest. Vade, et vende omnia quae habes et da pauperibus, et habebis thesaurum in caelo et veni, sequere me ”. (Markus 10,21). Respondit ei Iesus, dicens ei amorem rerum suarum dimittat et potius cor iustitiae fame impleat. Respondit Iesus non quid dives posset per Iesum, sed quid Iesus posset pro eo. Iesus hominem rogat ut suam fiduciam in rebus materialibus tradat, illusionem qua suam vitam regere possit, se Deo dedere ac de securitate Dei confidere. Iesus hominem provocavit ad accipiendas divitias aeternas gratia Dei et absolutam certitudinem vitae aeternae secundum ipsius Iesu iustitiam. Iesus divitem obtulit unum ex discipulis suis. Hic oblatum fuit a Messia ut cum Eo peregrinaretur, cum Eo viveret, et cum Eo cottidie, intima ratione ambularet. Dives oblatum Iesu non despexit nec praemature reddidit. Translatio notat divitem attonitum et moerore in manifesto dolore abiisse. Veritatem diagnosis Iesu sensit, sed remedium oblatum accipere non potuit.

Dives adulescens princeps primis verbis Iesu delectatus est. confidebat, quia Deo obediebat, servans mandata sua ab adolescentia sua, vers. Iesus ei non impatienter aut irrisorie respondit, sed amore: "Iesus respexit in eum, et dilexit eum" (vers. 20). Iesus ex vera misericordia cito impedimentum ostendit impedimentum necessitudinis huius hominis cum Deo: affectionem corporis eius ac fidem suam oboedientiam mereri vitam aeternam posse.

Videtur hic divitiis non occupantur. Dives est qui similis sit illusio nascitur in vitam spiritualem. Et sub falsa boni opera sua assumptione, quod non obligat Deum dare ei vitam aeternam. Ideo quaestio debes Ipse te interroga, "Qui vel quae temperat meae?"

Nos vivere tradit, modo consumptionis cultus ex una parte verbotenus ad libertatem atque libertatem. Sapidum efficit simul nos et a servitute debere Nos vero emunt sibi habere res oeconomicas et sociales scalas ascendere elit. Praeterea, religionis cultus sunt exceptiones posuerunt circa excogitationem bona opera sicut clavis est; ut gravior salus, aut certe bona opera asseruit, ludere partes magni momenti sunt determinare pro salute enim quia si vel non.
Tragoedia quidam christiani conspectum amittunt quo Christus nos ducit et quomodo tandem perveniemus. Iesus securum nostrum profectus est, cum discipulis dixit: « Credite in Deum et in me credite. Multae mansiones in domo patris mei sunt. Si quo minus, dixissem vobis: Si vado parare vobis locum? Et cum vadam parare vobis locum, iterum venio et accipiam vos ad me, ut sitis ubi ego sum. Et quo ego vado, scitis viam » (John 14,1-4). Discipuli cognoverunt viam.

Memento quod et ipse Deus sit, et quod amat, et quod gratis peccata dimittit tibi. Iesus praebet et gratiam ad omnes opes intentus fuerat. Ipse enim est fundamentum omnium putas quia ipse est fons salutis tuae. R. contra se hilarius caritate et gratia cantantes in toto corde, tota anima tua et in tota mente tua et ex tota fortitudine tua.

per `Josephum 'Tkach