Accusatus et absolutus

misericordiaMulti homines saepe in templo congregati sunt ut Iesum audiant annuntient evangelium regni Dei. pharisaei autem, principes templi, haec frequentabant. docente Iesu adducunt ei mulierem deprehensam in adulterio et in medio posuerunt eam Iesum rogaverunt ut de hac re ageret, quod eum ad suam doctrinam intermittere coegit. Poena adulterii pro peccato adulterii, secundum legem Iudaeorum, fuit mors per lapidationem. Pharisaei interroganti Iesu responsum cognoscere volebant: « Magister, haec mulier deprehensa est in actu adulterii. In lege autem Moyses mandavit nobis hujusmodi lapidare. Quid dicis?" (John 8,45).

Si Iesus mulierem absolvit et per hoc legem violavit, parati sunt Pharisaei eum impugnare. Jesus inclinans se deorsum, digito scribebat in terra. Pharisaei autem videntur quod Iesus eos ignoraret, et magna facta est valde. Nemo scivit quid Iesus scripserit. Quod deinde ostendit, non solum eam audisse, sed etiam cogitationem eius novisse. Ea res ab accusatorum damnatione mulieris adversata est.

Primus lapis

Jesus autem surgens dixit eis : Qui sine peccato est vestrum, primus in illam lapidem mittat. 8,7). Iesus non recitat Torah vel excusat mulieris culpam. Verba que locutus est iesus multum mirati sunt scribae et pharisei. An foeminae quisquam audeat esse supplicium? Hic discimus diligentius cum aliis diiudicandis. Odisse peccatum est in aliis invenire, sed ipsum numquam. Adjuva eum, ora pro eo. At numquam lapides ei.

Interea volebant ostendere Iesum quomodo male se haberet in doctrina sua. Iterum inclinans se Jesus, scribebat in terra. Quid scripsit? Nemo scit nisi accusatores. Quaecumque autem deliquerant peccata, scripta sunt in cordibus suis quasi stylo ferreo: “ Peccatum Iudae scriptum est stilo ferreo et ungue adamantino insculpto in tabulis cordis eorum et in cornua altarium eorum7,1).

Causa dimissa

Quibus auditis, scribae et pharisaei omiserunt causam, timentes perdurare tentare Iesum. Jesus autem solus remansit cum muliere in medio stans 8,9).

Dicit scriptor Hebraeus: « Vivus est enim sermo Dei et potens et penetrabilior omni gladio ancipiti et pertingens ad divisionem animae et spiritus et medullarum et compagum, et iudex cogitationum et intentionum cordis; » (Hebr 4,12).

Ducta est ad Iesum ut iudicetur ab eo et expectatur iudicium. Probabiliter timuit et nesciebat quomodo eam Iesus iudicaret. Iesus sine peccato fuit et potuit primum lapidem ejicere. Venit in terram peccatores salvos facere. Stans autem Iesus dixit ei: “Ubi sunt, mulier? Non te quisquam condemnavit?" Iesum reverenter alloquebatur et ait: "Nemo, Domine!" Dixit ergo ei Iesus: Nec ego te condemnabo! Iesus aliquid magni momenti addidit: "Ite et iam nolite peccare" (Ioan 8,10-11). Iesus mulierem ad paenitentiam adducere voluit magnam ei misericordiam ostendit.

Mulier sciebat se peccasse. Quomodo haec verba afficiunt? « Omnis creatura abscondita est ab eo, sed omnia manifesta sunt et revelata oculis eius, cui rationem reddamus » (Hebr. 4,13).

Sciebat autem Jesus quid cum hac muliere ageretur. Gratia Dei in remissionem peccatorum nostrorum nobis concedens assidua debet esse motio ut vitam nostram vivamus ac iam peccare nollemus. Cum tentamur, Iesus nos Eum suspicere vult: « Non enim misit Deus Filium suum in mundum ut iudicet mundum, sed ut salvetur mundus per ipsum » (Ioan. 3,17).

Jesum times? Ne timeas. Non enim venit ut te accuset et condemnet, sed ut salvet te.

by Bill Pearce


Plura de misericordia capitula;

Mefi Boschets fabulam,

Cor sicut eius