Vivere enim Deus vel in Iesu

DLXXX quia Jesus est in Deum aut vivereEgo hodie peto quaestio de sermone: "Numquid Deo vivo et in Iesus?" Et ad haec respondere possit mutare vitam et verba mea mutata est vita tua. Est id agitur, bonisne ego experiri licet vivere totaliter Deo sit an ego a Deo accipit gratiam, ut sine condicione donum, licet indignis, a Iesu. Et ponet illud scilicet - in vivo, cum et in Iesu. Fieri non potest ut omnes facies praedicet gratiam in uno sermone aliqua proponamus. Quapropter ad intimam nuntium

Ephesii 2,5-6 Hoffnung für Alle  «Er hat schon damals beschlossen, dass wir durch Jesus Christus seine eigenen Kinder werden sollten. Dies war sein Plan, und so gefiel es ihm. Mit all dem sollte Gottes herrliche, unverdiente Güte gepriesen werden, die wir durch seinen geliebten Sohn erfahren haben. mit Christus sind wir lebendig gemacht – aus Gnade seid ihr gerettet –; und er hat uns mit auferweckt und mit eingesetzt im Himmel in Christus Jesus»

Non mea perficientur numerare

Quod maximum Dei donum populo suo Israel dederat in lectione veteris testamenti fuit dare legem populo Dominus per manum Moysi. Sed non est hoc ingenio ad populos lex perfici nisi Jesum. Pro Dei amore omni respectu sui, sed infeliciter in lectione veteris testamenti pauci intellexisse vivatur.

Darum ist der neue Bund eine totale Änderung, welche Jesus den Menschen geschenkt hat. Jesus eröffnet seiner Gemeinde den uneingeschränkten Zugang zu Gott. Dank seiner Gnade lebe ich in einer lebendigen Beziehung durch, mit und in Jesus Christus. Er hat den Himmel verlassen und ist als Gott und Mensch auf Erden geboren und hat unter uns gelebt. Er hat während seines Lebens das Gesetz vollkommen erfüllt und dabei kein Pünktchen ausgelassen, bis er durch seinen Tod und seine Auferstehung dem alten Gesetzesbund ein Ende setzte. Jesus ist in meinem Leben die alles überragende Person. Ich habe ihn als mein grösstes Geschenk, als Herrn angenommen und bin dankbar, mich nicht weiter mit Geboten und Verboten des alten Bundes abmühen zu müssen.

Maxime ex quo nos usi vel prudentes vel inscii, qui habitabat videtur. Me quoque, qui crediderunt verbum, propagativa erat expressio pietatis, et placere Deo. Conatus sum vitam meam vivere praecepta veteris testamenti. Et porro, Deum omnia facere, donec ostendit mihi Deus omnipotens suam gratiam et per "qui non est iustus, ne unus" - praeter Iesus noster maximum donum? Non satis esse posse performance mea cum omnibus DECERMINUM ad Jesum: quia non valet, quid mihi fecistis. Et accepit ejus gratiam et donum vivere in Iesu. Etiam credere in Jesus donum a Deo. Non possum accipere fidem, et hoc quoque per Jesum, summa gratia Dei et donum.

Vivere Jesu arbitrium est magni

Et intellexi quod positum est in me. Quomodo Jesu credimus? Te potest eligere audire ad se et dicit quod ea quae mihi in meis opinionibus determinare actus. Aut via, illud habet consequentias pro me:

Ephesii 2,1-3 Hoffnung für Alle  «Aber wie sah euer Leben früher aus? Ihr wart Gott ungehorsam und wolltet von ihm nichts wissen. In seinen Augen wart ihr tot. Ihr habt gelebt, wie es in dieser Welt üblich ist, und wart dem Satan verfallen, der seine Macht ausübt zwischen Himmel und Erde. Sein böser Geist beherrscht auch heute noch das Leben aller Menschen, die Gott nicht gehorchen. Zu ihnen haben wir früher auch gehört, damals, als wir eigensüchtig unser Leben selbst bestimmen wollten. Wir haben den Leidenschaften und Verlockungen unserer alten Natur nachgegeben, und wie alle anderen Menschen waren wir dem Zorn Gottes ausgeliefert»

Hæc ostendit mihi, Mandatorum observatio est in lectione veteris testamenti prorsus non creare necessitudinem personalem cum Deo. Immo, ut me ab eo separari, quia mea est habitus fundatur in mea conlationem. Manente poena peccati mors me et spem in situ. Spes verba sequuntur:

Ephesii 2,4-9 Hoffnung für Alle  «Aber Gottes Barmherzigkeit ist gross. Wegen unserer Sünden waren wir in Gottes Augen tot. Doch er hat uns so sehr geliebt, dass er uns mit Christus neues Leben schenkte. Denkt immer daran: Diese Rettung verdankt ihr allein der Gnade Gottes. Er hat uns mit Christus vom Tod auferweckt, und durch die Verbindung mit Christus haben wir schon jetzt unseren Platz in der himmlischen Welt erhalten. So will Gott in seiner Liebe, die er uns in Jesus Christus erwiesen hat, für alle Zeiten die überwältigende Grösse seiner Gnade zeigen. Denn nur durch seine unverdiente Güte seid ihr vom Tod gerettet worden. Das ist geschehen, weil ihr an Jesus Christus glaubt. Es ist ein Geschenk Gottes und nicht euer eigenes Werk. Durch eigene Leistungen kann ein Mensch nichts dazu beitragen. Deshalb kann sich niemand etwas auf seine guten Taten einbilden»

Vidi quae ex fide Jesu est donum Dei, hoc enim accepi a me immerito. Et per identitatem, quia ego sum omnino mortuus sum et peccator peccando. Sed licet accipere, quia non est mihi, ut Jesu Redemptor, Salvator et Dominus eorum crucifixus est cum eo essem. Omnia peccata mea me semper quoniam dilexit multum impetu committere et per ipsum. Refrigerii est, defensionem lectus. Mors mihi est: non competit. Ego totaliter novum identitatem est, in Jesum. Quod legalis homo est, et Toni remanebit mortuum, etiam si, ut fieri videmus, suos non obstante aetate, non ambulat circa verba, et vivam.

In der Gnade (in Jesus) leben

Ego vivere, sive per Jesum, sicut et Paulus dicit pressius:

Galatians 2,19-21 Hoffnung für Alle  «Durch das Gesetz nämlich war ich zum Tode verurteilt. So bin ich nun für das Gesetz tot, damit ich für Gott leben kann. Mein altes Leben ist mit Christus am Kreuz gestorben. Darum lebe nicht mehr ich, sondern Christus lebt in mir! Mein vergängliches Leben auf dieser Erde lebe ich im Glauben an Jesus Christus, den Sohn Gottes, der mich geliebt und sein Leben für mich gegeben hat. Ich lehne dieses unverdiente Geschenk Gottes nicht ab – ganz im Gegensatz zu den Christen, die sich noch an die Forderungen des Gesetzes halten wollen. Könnten wir nämlich durch das Befolgen des Gesetzes von Gott angenommen werden, dann hätte Christus nicht zu sterben brauchen»

Per gratiam ego salvus, per gratiam Dei, et erexit me, et ego in caelis installed in Christo Iesu. Nihil gloriabor nisi quia non possum ego a Deo Trinitate tum dilexit eum vivere. Non debes animam meam Iesu. Fecit omnia necessaria vitae feliciter coronatus est. Intellego gradum per gradus plus et plus qui facit ingens discrimen an dico: ego enim Dominus et vivet anima mea an Jesum. Ad unum de sanctis Dei qui mihi vitam mutat ratione disiunctum, quod non determinare meae sed et vivet per me Jesus. In luce hunc et in sequentibus agitur.

1. Corinthii 3,16  «Wisst ihr nicht, dass ihr Gottes Tempel seid und der Geist Gottes in euch wohnt?»

Locumque domicilio ex nunc ego Patris, et Filii, et Spiritus Sancti, est testamentum novum privilegium. Et eadem ratio manet sive scienti, sive conscia ego sum: Sive somno aut opus autem eo quod maneat in me. Nempe cum creatio in admirabile snowshoe Latinam, Deus est in omni tempore et planto thesaurum. Non est semper liberum spatium ad me, et da mihi guide et Iesus erat. Mihi liceat frui est templum Dei in motu et intima necessitudine cum Iesu.

Quia non habitat in me, et nolite timere non debeo occurrens Deo vision. Etiam si ceciderit et filium ejus justificatus est, et ipse erit mihi est. Sed hoc non solum applicare ad me. Adversum eum proelium Satanam vicit ac enim. Post pugnam diabolum humeris meis ad abstergendam scobe figurate quasi inclinata. Et has solvit off semel, et pro omnibus omnium nostrum tollat ​​reatum, satis sacrificium pro suis omnibus vitam secum in gratiam redisset.

Johannes 15,5  «Ich bin der Weinstock, ihr seid die Reben. Wer in mir bleibt und ich in ihm, der bringt viel Frucht; denn ohne mich könnt ihr nichts tun»

Non est uva in vitibus simile contineant: quos operies Iesu. Illum ego per omnia opus est ut vivere. Praeterea, non possumus loqui ad Jesum quaestiones de vita omnes, qui novit intus in me et sciat ubi opus est auxilio. Et non mirabitur: et cogitationes meae in quis quis vitae meae hominis non accipit mihi enim missteps. Fateor culpam, quam etsi non morte peccaverit frater amicum invocaveris. Scio enim sibi indulsit. Mea identitatem et peccator est vetus historia, nunc vivo ego novam et viventem per Jesum. Sicut vivere est realiter amet, et amet; quia non est ullo impedimento, dicendo, Separando.

In secunda parte super aliquo sententiae capite ostendit quia sine Me non potestis facere quicquam sum Iesus. Non possum vivere nec sine Jesu. Ego confido in Deum vocat ut omnis qui audit audiat et erit ei. Et cum hoc in potestate. Iesus ostendit mihi omnia verba mea bona opera faciunt et ego faxim ut mihi nihil omnino vivere. Praecipit observandum est quod dicas mihi velim proximis vel mi. Hoc mihi dedit finitimis.

Et contemplare vultus nostros, et discipuli: qui currentes ad filios Israel de Ierusalem eo tempore. Et dies erat ante periti difficile propter Jesum in cruce, et cum eis de quibus inter se in via domum. Hospes eram autem Iesus esset in illis, et enarravit quæ de eo scripta sunt in scripturis. Sed non eos reddant. Domi tantum agnovit fractione panis. Per idem tempus lucrata sunt, perspiciuntur atque intelleguntur Iesu. Ceciderunt ab oculis eius tamquam squamae. Iesus vivit, - ipse est Salvator. Ibi etiam tales sint hodie in oculis apertores? Ego puto.

Sermo suae: "Esto vel in Deo Iesu 'potest esse provocatione tibi. Tunc vos mos habere bonum facultatem de hac cum Iesu. Familiari sermone multum diligat ostendam tibi vita beata est maxima virtutum. Qui implet per gratiam anima tua. Iesus in vobis est maximum donum.

toni Püntener