De Spiritus sancti divinitatem

Christianitas traditionally docuit quod Spiritus Sanctus est tertia divinitatis persona vel hypostasi. Aliqui vero, Spiritus Sanctus docuit quod est abstracte a personis, vi usus est a Deo. Et Spiritus Sanctus est Deus, vel in Deo sit simpliciter potentia? examine nos ex notatione biblica doctrinis patefecit.

1. Divinitas Spiritus Sancti

Introductio: Biblia saepe loquitur de spiritus sancti, quae sunt Spiritus Dei, et Spiritus Iesu Christi. Quod Scriptura dicit quod Spiritus sanctus ad Patrem et Filium esse Patri consubstantialem. Quod Spiritus Sanctus Dei attributum noscere posse expectetur sortium judicium, et non est opus Dei ut aequetur non potest facere nisi Deus.

Characteribus A. Dei

  • Sanctitas: In pluribus quam 90 locis Scripturae Spiritum Dei Spiritum Sanctum appellat. Sanctitas est essentialis qualitas mentis. Spiritus sanctus est, ut blasphemia in Spiritum Sanctum remitti non possit, quamvis blasphemia in Jesum possit remitti (Matth. 11,32). Spiritus contumeliae est tam peccatum quam Filium Dei conculcare (Hebr 10,29). Ex quo significatur quod spiritus in se sanctus est, sanctus in natura, quam assignata vel secundaria sanctitas, sicut templum habuit. Spiritus etiam infinitas Dei qualitates habet: tempore, spatio, potentia et scientia infinitas.
  • Aeternitas: Spiritus Sanctus, Paraclitus (auxilium), nobiscum erit in aeternum (Joa 1 .)4,16). Spiritus aeternus est 9,14).
  • Omnipraesentia: David, laudans Dei magnitudinem, quaesivit: Quo ibo a spiritu tuo, et quo a facie tua fugiam? Cum ascendero in caelum ibi tu es” (Ps 139,7-8th). Spiritus Dei, quo David ut synonymon praesentiae Dei utitur, in coelo est et apud inferos (In Inferno v. 8), in Oriente et in Occidente (v. 9). in aliquem effundi, ut impleat hominem, vel quod descendat, sed non indicans quod spiritus de loco discessit vel alium locum emisit. Thomas Oden asserit "praemissa omnipraesentia et aeternitate, qualitates quae soli Deo recte adscribuntur" huiusmodi propositiones fundantur.
  • Omnipotentia: opera quae Deus facit, ut B. Creatio etiam Spiritui Sancto tribuitur (Iob 3 .).3,4; Psalmus 104,30). Miracula Iesu Christi per « Spiritum » facta sunt (Matth. I, 1)2,28). In ministerio missionali Pauli, opus quod « Christus operatus est, per Spiritum Dei consummatum est ».
  • Omniscientia: "Spiritus omnia scrutatur, etiam profunda deitatis", Paulus scripsit.1. Corinthii 2,10). Spiritus Dei « cognoscit res Dei » (vers. 11). Scit ergo omnia Spiritus et potens est omnia docere (John 14,26).

Officium Dedicationis Ecclesiae, aeternum, cum sit omnipotentia et omniscientia, quae naturam Dei natura, id est, natura non sunt de ratione eius esse. Et Spiritus Sanctus est Deus, essentialia attributa.

B. Deo aequatur,

  • « Trinum » locutiones: Patrem et Filium et Spiritum Sanctum plures Scripturae sunt pares. De spiritualibus donis disserens Paulus Spiritum, Dominum et Deum, parallelis sententiis describit.1. Corinthii 12,4-6). Paulus epistolam cum tribus partibus orationis terminat: "Gratia Domini nostri Iesu Christi et caritas Dei et communicatio Sancti Spiritus cum omnibus vobis" (2 Cor.3,14). Paulus epistolam incipit cum hac tripartita formula: "quos Deus Pater elegit per sanctificationem Spiritus in obedientiam et in aspersionem sanguinis Iesu Christi"1. Petrus 1,2) Scilicet haec trini locutiones in his vel aliis Scripturis non probant aequalitatem, sed indicant. Formula baptismalis unitatem etiam vehementius suggerit: "baptiza eos in nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti" (Matth. II.8,19). Pater, filius et spiritus commune nomen habent, quod significat communem essentiam et aequalitatem. Hic versus ad pluralitatem pertinet et ad unitatem. Tria nominantur, sed omnia tria commune nomen habent.
  • Commutatio verborum: In Actibus 5,3 legimus Ananiam mentitum esse Spiritui sancto. Vers 4 dicit se mentitum esse deo. Inde est quod "Spiritus Sanctus" et "Deus" convertuntur ac propterea Spiritum Sanctum Deum esse. Quidam hoc explicare conantur dicentes Ananiam indirecte tantum mentitum esse Deo, quia Spiritus Sanctus Deum repraesentabat. Haec interpretatio grammatice possibilis esse potest, sed significaret personalitatem Spiritus Sancti, nam impersonale quis non mentitur. Item Petrus dixit Ananiam se non esse mentitum hominibus, sed Deo. Huius autem scripturae vis est quod Ananias non simpliciter mentitus est Dei legatis, sed ipsi Deo; et spiritus sanctus, cui mentitus est Ananias, Deus est. 
    Alia commutatio verborum inveniri potest 1. Corinthii 3,16 et 6,19. Christiani non solum templum Dei sunt, sed etiam templa Spiritus Sancti; duo vocabula idem significant. Templum est utique habitatio numinis, non habitatio impersonalis. Cum Paulus scribit « templum Spiritus Sancti », dicit Spiritum Sanctum Deum esse.
    Alterum exemplum aequalitatis verborum inter Deum et Spiritum Sanctum habetur Act3,2: « Spiritus sanctus dixit : Separate mihi Barnabam et Saulum in opus ad quod vocavi eos : hic Spiritus sanctus pro Deo loquitur, sicut Deus. Eodem modo legitur apud Hebr 3,7-11 Spiritum sanctum dicit Israelitas « Igne me examinasse et probasse me »; Spiritus sanctus dicit: "Iratus sum ... non introibunt in requiem meam." hebraice 10,15-17 Spiritum aequat Domino qui Novum Foedus facit. Spiritus, qui prophetas inspiravit, Deus est. Hoc est opus Spiritus Sancti, quod nos ad subsequentem partem perducit.

C. Divinum hoc opus

  • Creare: Spiritus Sanctus opus facit quod solus Deus facere potest, ut creare1. Mose 1,2; Job 33,4; Psalmus 104,30) Et daemones eicit (Matth. 12,28).
  • Testes: Spiritus genuit Filium Dei (Matth 1,20; Luc 1,35) et plena divinitas Filii plenam divinitatem incipientis indicat: Spiritus etiam credentes parit, qui ex Deo nati sunt (Ioan. 1,13pariterque de Spiritu natum (Johannes 3,5). « Spiritus est qui vivificat » (Ioan 6,63). Spiritus est potentia qua erigitur 8,11).
  • Inhabitatio: Spiritus Sanctus est per quem Deus in filiis suis habitat (Eph2,22; 1. Johannes 3,24; 4,13). Spiritus Sanctus « vivit » in nobis 8,11; 1. Corinthii 3,16) — et quia Spiritus in nobis vivit, dicere possumus Deum in nobis vivere. Non possumus dicere Deum in nobis vivere, quia Spiritus Sanctus quodammodo in nobis vivit. Spiritus repraesentativus non est nec vis quae in nobis habitat — Ipse Deus in nobis manet. Gaufridus Bromileius exactam conclusionem concludit, cum dicit: commercium habere cum Spiritu Sancto, non minus quam cum Patre et Filio, commercium habere cum Deo.
  • Sancti Spiritus Sanctus homines sanctificat (Romans 15,16; 1. Petrus 1,2). Spiritus efficit ut Regnum Dei ingrediatur (Ioan 3,5). "Salvimur in sanctificatione Spiritus" (2. Thessalonicenses 2,13).

In omnibus his rebus est, de Spiritu opera sunt opera Dei. Quidquid agit vel dicit Spiritus, dicit Dominus, et facit illud; quod est omnino animum representative Dei.

2. Personalitas Spiritus Sancti

Introductio: Biblia describitur per quod Spiritus Sanctus personalis speciale derogat generali consideranda: Spiritus est intellectus et voluntas, et ait ei possit loqui, agit ille, qui etiam interpellat pro nobis. Omnia haec ostendit specializatione in scientiis theologicis sensus personality. Quod Spiritus sanctus est persona vel hypostasis Patris et Filii, ut in eodem sensu. Necessitudo cum Deo, quod est ex causa personae Spiritus sancti est necessitudo.

A. Vita et intelligentia,

  • Vita: Spiritus Sanctus « vivit » 8,11; 1. Corinthii 3,16).
  • Intelligentia: Mens "novit" (1. Corinthii 2,11). Romani 8,27 refertur ad "sensus animi". Hic Spiritus est capax iudicandi - decisionem « complacuit » Spiritui Sancto (Act. 1 Cor5,28). Hi versus significant intelligentiam clare identificabilem.
  • Voluntas: 1. Corinthii 2,11 dicit mentem deliberativam, mentem voluntatem habere. Verbum Graecum significat "vel facit... disponit". Etsi verbum Graecum non significat subiectum verbi, subiectum in contextu Spiritus Sancti verisimillimum est. Cum ex aliis versibus novimus spiritum intelligentiam, scientiam, et discretionem, non est necesse ut in conclusionem saliat 1. Corinthii 12,11 animum quoque habere voluntatem obsistere.

B. communications

  • Loquens: Multi versus ostendunt Spiritum Sanctum locutum esse (Act 8,29; 10,19; 11,12;21,11; 1. Timotheus, 4,1; Hebrews 3,7etc.) Christianus auctor Oden observat "Spiritum loqui in prima persona, sicut "Ego", "quia ego misi eos" (Act. 10,20...3,2). Solus unus homo dicere potest "Ego"".
  • Commercium: Spiritus potest mentiri (Acta Apostolorum 5,3quod significat unum spiritui loqui posse. Spiritus probetur (Act 5,9) Maledixerunt (Hebr 10,29) Vel blasphemetur (Matth. 12,31) Quod personalitatem status suggerit. Oden adhuc argumenta colligit: “Apostolica testimonia valde personalibus utitur analogiis: ad ducendum (Rom 8,14) Condemnat ( "aperi oculos tuos" - John 16,8) Repraesentare / advocatus (Rom8,26) Separatum / vocatum (Act 13,2) in (Act 20,28, 6) ... unus tantum dolere potest (Isaiah 3,10; Ephesii 4,30).
  • Paraclitus: Iesus Parakletos, Paracletus, Paracletus, Paraclitus, Advocatus seu Advocatus. Paraclitus est activus, ut docet (Ioan. 1).4,26), testatur (Ioan. 15,26redarguit (Ioan. 16,8) dirigit (Ioan. 16,13) et veritatem manifestat (John 16,14).

Iesus parakletos masculina forma usus est; necesse est, ut verbum neutrum aut neutro pronomine utatur. apud Johannem 16,14 masculina pronomina etiam cum neutro pneuma ponitur. Facile erat pronomina neutra flectere, sed Johannes non fecit. Alibi, secundum grammaticam consuetudinem, neutra pronomina ad mentem adhibentur. Scriptura non est crinalis de genere grammatico spiritus — nec nos.

C. actio

  • Nova vita: Spiritus Sanctus nos novos facit, ipse nos novam vitam reddit (John . 3,5). Spiritus nos sanctificat.1. Petrus 1,2) et nos in hanc novam vitam ducit (Roman 8,14). Varia dona Spiritus dat ad aedificandam Ecclesiam (1. Corinthii 12,7-11) et per totum librum Actuum perspicimus Spiritum gubernare Ecclesiam.
  • Intercessio : Interceditur Sanctissima actio « personalia » Spiritus Sancti : « Nescimus enim quid oremus sicut oportet, sed Spiritus interpellat pro nobis. Deo placens» (Romans 8,26-27). Advocatio indicat non solum communicationem accipientes, sed etiam communicationem nuntiare. Intelligentiam, pietatem, ac formale munus suggerit. Spiritus Sanctus non impersonalis vis est, sed intelligentis ac divini adiutoris, qui in nobis vivit. Deus in nobis vivit et Spiritus sanctus Deus est.

3. cultum

Nulla exempla de cultu Sancti Spiritus in Bibliis habentur. Scriptura de oratione in Spiritu loquitur 6,18, Communitas spiritus2. Corinthii 13,14) et baptismus in nomine Spiritus (Matth. 2 .).8,19). Cum baptismus, oratio et societas ad cultum servitutis pertineant, nullum horum versuum validum testimonium est cultus Spiritus, attamen, ut diversa adoratio, Spiritum blasphemari posse animadvertimus.2,31).

orationis

Nulla exempla biblica orandi sunt ad Spiritum Sanctum. Sed Scriptura suggerit hominem Spiritui Sancto loqui posse (Act 5,3). Hoc cum tremefacit vel rogans, vere est oratio ad Spiritum Sanctum. Cum christiani desideria sua enuntiare nequeunt, Spiritum Sanctum volunt intercedere pro eis 8,26-27), orant, directe vel indirecte, ad Spiritum Sanctum. Cum intelligimus Spiritum Sanctum habere intelligentiam et plene Deum repraesentare, possumus auxilium petere a Spiritu — numquam putamus Spiritum esse separatum a Deo, sed agnoscimus Spiritum esse hypostasim Dei qui stat pro nobis.

Cur non aliquid de orando Spiritu Sancto dicit Scriptura? Michael Viridis explicat: « Spiritus Sanctus non se ipsum admonet. Missus est a Patre ad Iesum glorificandum, ut ostendat amoenitatem Iesu et non esse centrum ipsius scaenae. " Vel, ut Bromiley facit : "Spiritus se cohibet".

Propria oratio vel cultus ad Spiritum Sanctum directus non est norma in scriptura, sed nos usquam Spiritum adoramus. Cum Deum colimus, omnes Deum adoramus, Patrem, Filium et Spiritum Sanctum. Theologus 4. Sicut a saeculo XIX explicatum est: « Spiritus simul colitur in Deo, cum Deus in Spiritu adoratur ». Quaecumque dicimus Spiritui, Deo dicimus, et quidquid Deo dicimus, Spiritui dicimus.

4. summary

Indicat scriptura divina Spiritus sancti divina non habet et operatur, et sic iterum est expressum, eisdem modo et Patrem et Filium habet. Quod intelligentes sancti Spiritus sit, loquatur et agat sicut a persona. Quod suus 'pars testimonia Scripturarum, quam protulit ex primis christianis ad formare Doctrina Trinitatis.

Bromiley est a summary:
« Tria puncta quae ex hac Novi Testamenti examinibus emergunt tempora sunt: ​​(1) Spiritus Sanctus universaliter pro Deo habetur; 2. Quod sit Deus distinctus a Patre et Filio; Tertio, eius divinitas non violat unitatem divinam. Id est, Spiritus Sanctus est tertia persona Dei trini.

Unitas divina non potest subici notionibus mathematicis unitatis. in 4. Saeculo vigesimo incepit loqui de tribus hypostasibus vel personis in divinitate, non in sensu trinitario trium centra conscientiae, sed non in sensu manifestationis oeconomicae vel. Hinc Nicaeam et Constantinopolim progrediente symbola usque ad essentialia biblicarum tempora, ut supra exposuimus, vivere sunt conati ».

Obwohl die Heilige Schrift nicht direkt sagt, dass „der Heilige Geist Gott ist“ oder dass Gott eine Dreieinigkeit ist, basieren diese Schlussfolgerungen auf dem Zeugnis der Heiligen Schrift. Auf Grund dieser biblischen Beweise lehrt die Grace communion international (WKG Deutschland), dass der Heilige Geist in derselben Weise Gott ist, wie der Vater Gott ist und wie der Sohn Gott ist.

by Michael Cicero